Time flies when you are having fun!
Door: Moniek Korsmit
Blijf op de hoogte en volg Moniek
03 April 2013 | Ghana, Kumasi
Hallo luitjes, hier ben ik weer!
Ja, alweer een berichtje van mij. Aangezien we komend weekend reizen en de week daarop ook doe ik nu alvast weer een update.
Zondag was het eerste paasdag (ja, ook hier in Ghana). Om deze mooie, zonnige dag te beginnen zijn Anneloes, Anneloes haar ouders, Nienke en ik naar de kerk gegaan. Ja mensen, dat lezen jullie goed! Deze dienst vond plaats in een school en werd gegeven door “vader” Alex van het Children’s Home. Was leuk om deze kerkdienst mee te maken met alle kinderen van het children’s home. De dienst was zowel in het Engels en het Twi. En tussendoor werd er gezongen en gedanst. Alle obruni’s (blanken) mochten ook naar voren komen om te dansen. Dat was zóó leuk! Iedereen klappen, dansen, zingen en de tamboerijn was ook van de partij. Daarna ging de preek helaas weer verder en ik vroeg ondertussen aan een vrouw wanneer we weer gingen zingen en dansen, maar dat ging helaas niet meer gebeuren.
Thuis aangekomen waren Pat en Annemiek druk bezig geweest in de keuken om de paaslunch voor te bereiden. ’t Was een héérlijke lunch!
Maandag, tweede paasdag, moesten we gewoon gaan werken in de kliniek. We waren die ochtend alweer benieuwd wat deze dag ons ging brengen… Nou, weer volop! In de kliniek vond er een besnijdenis plaats van een baby-boy en wij mochten meekijken. De Head nurse deed deze handeling. Ik vond het verschrikkelijk om aan te zien, ik kon er bijna niet naar kijken. Er werd een kocher (“tang”) om de voorhuid gedaan. Maar alle spullen bleken niet klaar te liggen, dus werd een nurse de opdracht gegeven om de benodigdheden die de Head nurse nodig had te pakken. Ondertussen bleef die kocher gewoon om de pielemoos van dat kleine jochie zitten…..?!? Vervolgens werd de voorhuid met een klein, scherp scheermesje verwijderd. En niet te vergeten, de handeling werd uitgevoerd zónder enige verdoving! De baby maar huilen en werd niet getroost. Zo sneu..
Het blijkt dat alle jongens hier in Ghana binnen twee weken na de geboorte besneden worden. En dit was een interessant onderwerp om een gesprek aan te gaan met onze collega’s. Want er kwam natuurlijk ook ter sprake dat dit in Nederland dus niet gedaan wordt (buiten de Moslims om dan). En dat konden ze niet begrijpen en stonden ons met open mond aan te kijken.
Daarna nog gezellig over van alles en nog wat gekletst, wat was het leuk en wat hebben we weer gelachen met zijn allen! Ik heb zo’n lol met de nurses. Op een gegeven moment kregen we het erover dat ze vinden dat wij Nederlanders zo groot zijn en dat Ghanezen minder lang zijn. Ik wist te beredeneren dat dit kwam, omdat hun van alles op hun hoofd dragen en daardoor niet verder kunnen groeien. Haha. Gelukkig kunnen ze hier de Korsmit-humor goed waarderen.
Toen we net weg wilden gaan, vroeg de Head nurse of we mee gingen om de nieuwe Chief te ontmoeten. Elk dorp heeft namelijk een Chief (“koning”) die veel bepaald over het dorp. En Banko heeft sinds dit weekend een nieuwe Chief. En daar gingen we dan met zijn allen van de kliniek, op naar het huis van de Chief. En dat huis is echt super groot! Eenmaal binnen in de entree moesten we natuurlijk even wachten. Toen deze beste man binnen kwam, moesten we gaan staan. Terwijl wij op plastic stoelen zaten, zat de Chief op een mega grote, foeilelijke fauteuil en onder zijn “gouden” kont natuurlijk nog een extra kussen. Want ja, stel je voor… Het leukste van deze ontmoeting was dat we allemaal om de beurt mochten gaan staan om ons voor te stellen. Fijn! Toen duidelijk was dat wij Nederlanders zijn, werd de broer van de Chief uit zijn bed getrommeld (11.45) om te tolken zodat de Chief gewoon in het Twi kon praten. Deze man heeft namelijk in Amsterdam gewoond. Echt grappig joh!
’s Middags gingen we met Anneloes en haar ouders naar Lake Bosumtwi, althans dat was ons plan. Het was echt mega, mega druk daar. Ver voor de entree stond alles al helemaal vast. Niet erbij stilgestaan voordat we vertrokken dat het tweede paasdag was.. Het was één grote chaos! Ambulance met sirene, politiemotors en wagens met sirene, alle auto’s, taxi’s, trotro’s stonden kriskras op de weg en er was nauwelijks beweging in de file. Op een gegeven moment besloten we om verder te gaan lopen. Volgens onze taxichauffeur was het 30 min lopen. Ik ging er van uit dat dat Ghanese 30 min waren. Lopend in de volle zon proberen een weg zien te vinden door de mensenmassa en auto’s was uiteindelijk ook geen optie. We waren er namelijk nog lang niet, we moesten nog een heuvel op en af en het zou hartstikke druk zijn bij het meer. Om deze redenen besloten we om terug te gaan naar de taxi. In totaal iets van 3 uur, hutje mutje, in een taxi gezeten. MAAR we hebben weer wat van Ghana gezien! En uiteindelijk nog gezwommen ook: in het zweet!
Dinsdagochtend naar de kliniek geweest, want het was vandaag weeg dag voor de kleintjes. Jolanda en Anja hadden nog twee tassen achtergelaten met baby kleding die we in de kliniek mochten uitdelen en daar was vandaag een geschikte dag voor. Nienke was al netjes alles aan het ordenen, maar voor we het wisten liep alles uit de hand en stond de ruimte ineens vol met moeders die alles van de tafel en uit onze handen pakten. Daar ging ons plan… Haha. Wat een chaos en iedereen zo brutaal. Uiteindelijk waren ze natuurlijk wel dankbaar en kregen we weer een "Bless you!" als bedankje.
Vandaag zijn we weer een dagje in Kumasi. Even lekker een dagje eruit: shoppen, internetten en natuurlijk een cheeseburger en friet scoren!
Donderdagochtend gaan we naar het ziekenhuis en vanuit daar naar het zwembad. Ik kan niet wachten om lekker het water in te gaan!!
Vrijdag gaan we dan een weekend naar het Hand in Hand project en vanuit daar doen we verschillende uitstapjes. Super veel zin in!
Verder wil ik nog even kwijt dat mijn zelfvertrouwen hier een opdonder krijgt (in positieve zin!): mijn derrière is namelijk in mijn voordeel hier! Hahahaha. Dat moest me nog even van het hart. En daarnaast krijg ik veel mooie complimenten over van alles van allemaal lieve mensen, zo fijn!
Iedereen neemt je gewoon zoals je bent, het maakt niet uit hoe je eruit ziet, ze hechten helemaal geen waarde aan materialisme. Dat vind ik zo mooi. Je kan zo lekker jezelf zijn (wat eigenlijk altijd moet kunnen).
Ik heb het hier super naar mijn zin!! Ik heb volop lol hier, ontmoet veel mensen en leer weer ontzettend veel. En stiekem geniet ik met (extra) volle teugen van de hitte. Aangezien de weersverwachtingen in Nederland nog niet zo mooi zijn.. ;)
Ik hoop weer wat van jullie te horen. Ben ook zooo benieuwd wie al mijn verhalen leest!
Heel veel liefs van Yaa.
Check nieuwe foto’s: http://picasaweb.google.nl/Moniekkorsmit
Ja, alweer een berichtje van mij. Aangezien we komend weekend reizen en de week daarop ook doe ik nu alvast weer een update.
Zondag was het eerste paasdag (ja, ook hier in Ghana). Om deze mooie, zonnige dag te beginnen zijn Anneloes, Anneloes haar ouders, Nienke en ik naar de kerk gegaan. Ja mensen, dat lezen jullie goed! Deze dienst vond plaats in een school en werd gegeven door “vader” Alex van het Children’s Home. Was leuk om deze kerkdienst mee te maken met alle kinderen van het children’s home. De dienst was zowel in het Engels en het Twi. En tussendoor werd er gezongen en gedanst. Alle obruni’s (blanken) mochten ook naar voren komen om te dansen. Dat was zóó leuk! Iedereen klappen, dansen, zingen en de tamboerijn was ook van de partij. Daarna ging de preek helaas weer verder en ik vroeg ondertussen aan een vrouw wanneer we weer gingen zingen en dansen, maar dat ging helaas niet meer gebeuren.
Thuis aangekomen waren Pat en Annemiek druk bezig geweest in de keuken om de paaslunch voor te bereiden. ’t Was een héérlijke lunch!
Maandag, tweede paasdag, moesten we gewoon gaan werken in de kliniek. We waren die ochtend alweer benieuwd wat deze dag ons ging brengen… Nou, weer volop! In de kliniek vond er een besnijdenis plaats van een baby-boy en wij mochten meekijken. De Head nurse deed deze handeling. Ik vond het verschrikkelijk om aan te zien, ik kon er bijna niet naar kijken. Er werd een kocher (“tang”) om de voorhuid gedaan. Maar alle spullen bleken niet klaar te liggen, dus werd een nurse de opdracht gegeven om de benodigdheden die de Head nurse nodig had te pakken. Ondertussen bleef die kocher gewoon om de pielemoos van dat kleine jochie zitten…..?!? Vervolgens werd de voorhuid met een klein, scherp scheermesje verwijderd. En niet te vergeten, de handeling werd uitgevoerd zónder enige verdoving! De baby maar huilen en werd niet getroost. Zo sneu..
Het blijkt dat alle jongens hier in Ghana binnen twee weken na de geboorte besneden worden. En dit was een interessant onderwerp om een gesprek aan te gaan met onze collega’s. Want er kwam natuurlijk ook ter sprake dat dit in Nederland dus niet gedaan wordt (buiten de Moslims om dan). En dat konden ze niet begrijpen en stonden ons met open mond aan te kijken.
Daarna nog gezellig over van alles en nog wat gekletst, wat was het leuk en wat hebben we weer gelachen met zijn allen! Ik heb zo’n lol met de nurses. Op een gegeven moment kregen we het erover dat ze vinden dat wij Nederlanders zo groot zijn en dat Ghanezen minder lang zijn. Ik wist te beredeneren dat dit kwam, omdat hun van alles op hun hoofd dragen en daardoor niet verder kunnen groeien. Haha. Gelukkig kunnen ze hier de Korsmit-humor goed waarderen.
Toen we net weg wilden gaan, vroeg de Head nurse of we mee gingen om de nieuwe Chief te ontmoeten. Elk dorp heeft namelijk een Chief (“koning”) die veel bepaald over het dorp. En Banko heeft sinds dit weekend een nieuwe Chief. En daar gingen we dan met zijn allen van de kliniek, op naar het huis van de Chief. En dat huis is echt super groot! Eenmaal binnen in de entree moesten we natuurlijk even wachten. Toen deze beste man binnen kwam, moesten we gaan staan. Terwijl wij op plastic stoelen zaten, zat de Chief op een mega grote, foeilelijke fauteuil en onder zijn “gouden” kont natuurlijk nog een extra kussen. Want ja, stel je voor… Het leukste van deze ontmoeting was dat we allemaal om de beurt mochten gaan staan om ons voor te stellen. Fijn! Toen duidelijk was dat wij Nederlanders zijn, werd de broer van de Chief uit zijn bed getrommeld (11.45) om te tolken zodat de Chief gewoon in het Twi kon praten. Deze man heeft namelijk in Amsterdam gewoond. Echt grappig joh!
’s Middags gingen we met Anneloes en haar ouders naar Lake Bosumtwi, althans dat was ons plan. Het was echt mega, mega druk daar. Ver voor de entree stond alles al helemaal vast. Niet erbij stilgestaan voordat we vertrokken dat het tweede paasdag was.. Het was één grote chaos! Ambulance met sirene, politiemotors en wagens met sirene, alle auto’s, taxi’s, trotro’s stonden kriskras op de weg en er was nauwelijks beweging in de file. Op een gegeven moment besloten we om verder te gaan lopen. Volgens onze taxichauffeur was het 30 min lopen. Ik ging er van uit dat dat Ghanese 30 min waren. Lopend in de volle zon proberen een weg zien te vinden door de mensenmassa en auto’s was uiteindelijk ook geen optie. We waren er namelijk nog lang niet, we moesten nog een heuvel op en af en het zou hartstikke druk zijn bij het meer. Om deze redenen besloten we om terug te gaan naar de taxi. In totaal iets van 3 uur, hutje mutje, in een taxi gezeten. MAAR we hebben weer wat van Ghana gezien! En uiteindelijk nog gezwommen ook: in het zweet!
Dinsdagochtend naar de kliniek geweest, want het was vandaag weeg dag voor de kleintjes. Jolanda en Anja hadden nog twee tassen achtergelaten met baby kleding die we in de kliniek mochten uitdelen en daar was vandaag een geschikte dag voor. Nienke was al netjes alles aan het ordenen, maar voor we het wisten liep alles uit de hand en stond de ruimte ineens vol met moeders die alles van de tafel en uit onze handen pakten. Daar ging ons plan… Haha. Wat een chaos en iedereen zo brutaal. Uiteindelijk waren ze natuurlijk wel dankbaar en kregen we weer een "Bless you!" als bedankje.
Vandaag zijn we weer een dagje in Kumasi. Even lekker een dagje eruit: shoppen, internetten en natuurlijk een cheeseburger en friet scoren!
Donderdagochtend gaan we naar het ziekenhuis en vanuit daar naar het zwembad. Ik kan niet wachten om lekker het water in te gaan!!
Vrijdag gaan we dan een weekend naar het Hand in Hand project en vanuit daar doen we verschillende uitstapjes. Super veel zin in!
Verder wil ik nog even kwijt dat mijn zelfvertrouwen hier een opdonder krijgt (in positieve zin!): mijn derrière is namelijk in mijn voordeel hier! Hahahaha. Dat moest me nog even van het hart. En daarnaast krijg ik veel mooie complimenten over van alles van allemaal lieve mensen, zo fijn!
Iedereen neemt je gewoon zoals je bent, het maakt niet uit hoe je eruit ziet, ze hechten helemaal geen waarde aan materialisme. Dat vind ik zo mooi. Je kan zo lekker jezelf zijn (wat eigenlijk altijd moet kunnen).
Ik heb het hier super naar mijn zin!! Ik heb volop lol hier, ontmoet veel mensen en leer weer ontzettend veel. En stiekem geniet ik met (extra) volle teugen van de hitte. Aangezien de weersverwachtingen in Nederland nog niet zo mooi zijn.. ;)
Ik hoop weer wat van jullie te horen. Ben ook zooo benieuwd wie al mijn verhalen leest!
Heel veel liefs van Yaa.
Check nieuwe foto’s: http://picasaweb.google.nl/Moniekkorsmit
-
03 April 2013 - 15:27
Anjo:
Ha die Yaa :-)
Ik lees in ieder geval altijd met heel veel plezier jouw verhalen! Na onze vakantie in Afrika in februari heb ik ook een zwak voor de Afrikaanse cultuur en natuurlijk het weer.
Maar ook jouw belevenissen zijn altijd weer leuk om te lezen.
Heel veel groetjes en geniet er van met volle teugen!!!!
Anjo -
03 April 2013 - 15:29
Nienke:
Het blijft leuk om ook jouw verhalen te lezen. Zo zie je nog eens een andere kant van onze ervaringen. TOP en straks, OP NAAR DE CHEESEBURGER, JAAAAAAAAAAAA -
03 April 2013 - 15:49
Pager:
Hallo zeg, dat is weer een snel verhaal volgend op al die anderen.
Je blijft leren zie je wel en het uiterlijk zegt allemaal niets, ook daar niet, of je nu slank bent of wat minder slank je hoort van niemand een weerklank.
Geniet de komende weken van je trip en denk zo af en toe ook eens aan je verslagen voor school of zo. Straks zijn ze niet goed en moet je terug. En zo te lezen zou dat wel een straf zijn :)
Je dagboek is inmiddels al 32.467 keer bekeken.
-
03 April 2013 - 16:21
Jezus En Jos:
Hazus
Ik had nu nog geen verslag verwacht hoor. Vanmorgen heb ik al je verslagen uit zitten printen voor Oma.
Ik zeg nog tegen haar de volgende zal wel na zondag komen want ze gaat een weekend weg.
Maar om terug te komen op je verslag, bij die besnijdenis zou ik nog niets eens bij hebben willen zijn, knap hoor. En je leert er toch weer van wat voor jou natuurlijk de bedoeling is.
Altijd weer leuk om jou (jullie) belevenissen weer te lezen, iedere keer maak je weer nieuwe dingen mee echt heel gaaf. En die cheeseburger en friet dat ze dat daar kennen. Hebben ze daar een Mac donalds zitten ofzo?
Geniet van alles dus ook van je Cheeseburger.
Groetjes en xxxx Jezus en Jos
-
03 April 2013 - 17:48
Danielle Korsmit :
Hey moniek!
Wat heb jij weer een hoop meegemaakt zeg!
En wat erg voor die baby's!! Denk dat ik day baby'tje had opgepakt en meegenomen... Je moet wel heel sterk zijn daar..
Een hele goede reis van het weekend en tot je volgende verslag
X danielle -
03 April 2013 - 17:53
Ina:
Hoi Moniek,
Ja, ik lees je verhalen!!! en met heel veel plezier hoor. Vanmiddag ook je foto´s eens bekeken.
Je hebt al heel wat meegemaakt.
Nog veel plezier...
Groeten Ina en Jan -
03 April 2013 - 20:00
Corrie Leijetn:
Hoi Moniek (en Nienke natuurlijk),
Ik vind het zo leuk om jullie verhalen te volgen. Heel veel plezier van het weekend.
Groetjes uit de Klundert meiden.
-
03 April 2013 - 21:20
Linda Satter :
Wat weer een leuk verslag zeg! Door je verhalen wordt het zo duidelijk hoe je het naar je zin hebt!!! Top!
X lin -
03 April 2013 - 21:54
Lisette:
Lieve Yaa,
Wat weer een verhaal. Je maakt wat mee zeg!
Jammer dat ik vanmiddag niet thuis was om te skypen. Maar ik moest onverwachts werken.
Maar ik lees ook trouw jou en nienkes verhalen hoor. En wat weer een leuke foto's.
Veel liefs en tot horens.
Ma xxxoooxxx -
03 April 2013 - 23:26
Ed Van Der Vaart:
leuk verslag! mooie observaties! levenslange herinneringen! -
04 April 2013 - 12:46
Matthijs En Inge:
Wij lezen ze ook altijd hoor zus, alleen niet altijd een reactie ;) veel plezier met jullie weekend weg! X matthijs en inge -
04 April 2013 - 17:45
Hanny:
he mo,
wat super leuk om weer wat van je te lezen je hebt weer een hoop indrukken opgedaan.
lekker verder genieten en stuur wat zonneschijn en warmte hierheen.
grt Hanny -
04 April 2013 - 19:50
Alice:
He lieverd,
Wat een ervaringen, ik kijk er altijd naar uit om een nieuw verslag te mogen lezen
Ik had het gisteren met mama over, je schrijft op zo'n manier net of wij er ook bij zijn
Idee om een boek te schrijven?:-)
Lieverd geniet alvast van jullie weekend..o en trouwens gave foto's
Dikke kus -
04 April 2013 - 20:55
Loes:
Moooo wat een heeeerlijk verhaal weer! Hoe was de cheeseburger? In Nederland hebben ze de GreekMac weer bij de MacDonalds (ik denk, ik hou je ook even op de hoogte van alle belangrijke ontwikkelingen hier). En naast alle Afrikaanse complimenten die je daar krijgt, heb je hier ook een Nederlandse: ik ben heel trots op je, hoe je overal mee omgaat, wauw! En als je terugkomt (nu vooral nog niet aan denken!) moet je ook gewoon lekker jezelf blijven! KUS en geniet ervan!!! -
04 April 2013 - 21:20
Inga:
Heee wijffie! Nou het gaat nog top daar zo te lezen! En wat een belevingen zeg! Bizar! Zo'n andere wereld he...
Geniet er van en neem alles wat je leert meekrijgt en ontwikkelt mee, dat verdien en mocht het je even ontglippen kun je altijd je verhalen terug lezen! :)
Xxx -
04 April 2013 - 22:06
Jeany:
Hoi Moniekie,
Wat maak jij veel mee zeg! Heel leuk om te lezen.
Groetjes René en Jeany. -
04 April 2013 - 22:13
Jeany:
Een P.S.je Prachtige foto's!!!! -
05 April 2013 - 14:11
De Van De Reijtjes Van De Suijkerberch:
heeee Moniekse,
Mooiste meid met meeste levenservaring ! Fantastisch zoooo trots op onze oppas.
Het mooiste wat je zegt : in Afrika leer je dat materialisme niet belangrijk is, maar wel wie je bent !
Super zo hebben wij het ook ervaren tijdens onze diverse Afrikaanse reizen.
Het helpt je straks ook om zo lekker te leven als je terug bent, als het even tegen zit of zo, dan denk je gewoon aan Afrika en denk je: waar maak ik me in hemelsnaam druk over ?
Zo goed om Afrika gezien en gevoeld te hebben dan waardeer je de rijkdom hier in Nederland weer !
Ga zo door, je bent een kanjer.
Liefs Siep,Rijk, Guus en Brechtje , Paul en Liek
-
11 April 2013 - 10:03
Nel Lokers:
Beetje een late reactie, ik lees je verslag zeker wel.Zou leuk zijn om eens om een hoekje te kijken van wat je allemaal mee maakt en hoe jij op dit alles reageert. Vele dingen zijn daar zo anders en wat hebben wij dan een luxe hier. Geniet van je reisje en zie je volgend verslag met nieuwsgierigheid tegemoet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
